ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าจำเป็นต้องดำเนินการอย่างเร่งด่วนในการผสมพันธุ์อิงลิชบูลด็อก

อิงลิช บูลด็อกต้องได้รับการผสมพันธุ์ให้มีคุณลักษณะทางกายภาพในระดับปานกลาง การหายใจ เนื่องจากผลการศึกษาใหม่รายงานว่าสายพันธุ์นี้มีสุขภาพแข็งแรงน้อยกว่าสุนัขสายพันธุ์อื่นๆ อย่างเห็นได้ชัด อิงลิช บูลด็อกมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในการหายใจ ตา และผิวหนังเนื่องจากลักษณะทางกายภาพที่รุนแรง เช่น ปากกระบอกปืนสั้นลง ผิวหนังพับ และลำตัวหมอบ ตามรายงานที่ตีพิมพ์ในวารสารCanine Medicine and Genetics ผู้เขียนสนับสนุนว่ามาตรฐานสายพันธุ์อิงลิชบูลด็อกควรได้รับการนิยามใหม่ให้มีลักษณะปานกลางมากขึ้น โดยที่ไม่มีความเสี่ยงที่การเพาะพันธุ์สุนัขประเภทนี้จะถูกห้ามในสหราชอาณาจักร เดิมที อิงลิช บูลด็อกได้รับการพัฒนาให้เป็นสุนัขที่มีกล้ามเนื้อและแข็งแรงสำหรับการสู้วัวกระทิง แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้รับการเพาะพันธุ์เพื่อเป็นการแสดงและสายพันธุ์ที่เป็นเพื่อนกับกะโหลกสั้น . ร่างกายนี้เชื่อมโยงกับสภาวะสุขภาพหลายประการ และประเทศต่างๆ เช่น เนเธอร์แลนด์และนอร์เวย์ได้จำกัดการเพาะพันธุ์อิงลิชบูลด็อกในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผู้เขียนจาก Royal Veterinary College (Hertfordshire, England) เปรียบเทียบความเสี่ยงของความผิดปกติทั่วไปใน English Bulldogs กับสุนัขตัวอื่นๆ โดยวิเคราะห์บันทึกจากการปฏิบัติงานด้านสัตวแพทย์ทั่วสหราชอาณาจักรตั้งแต่ปี 2016 โดยใช้ฐานข้อมูล VetCompass Dan O'Neill และเพื่อนร่วมงานได้ประเมินบันทึกการสุ่มตัวอย่างสุนัขอิงลิชบูลด็อก 2,662 ตัว และสุนัขที่ไม่ใช่อิงลิชบูลด็อก 22,039 ตัว และพบว่าอิงลิชบูลด็อกมีโอกาสได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคอย่างน้อยหนึ่งโรคมากกว่าสุนัขตัวอื่นถึงสองเท่า สายพันธุ์นี้มีความผิดปกติเฉพาะ 24 ใน 43 (55.8%)



อิงลิชบูลด็อกมีความเสี่ยงในการเกิดผิวหนังอักเสบมากกว่าสุนัขตัวอื่นถึง 38.12 เท่า นอกจากนี้ พวกเขายังมีความเสี่ยงสูงถึง 26.79 เท่าในการเกิดภาวะตาที่เรียกว่า ต่อมเยื่อตาอักเสบ (หรือเรียกว่า 'ตาเชอรี่') ที่เปลือกตาที่สามของสุนัขยื่นออกมาเป็นก้อนบวมแดงในตาล่าง นอกจากนี้ อิงลิช บูลด็อกยังมีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดภาวะขากรรไกรบนล่างถึง 24.32 เท่า (โดยที่ขากรรไกรล่างยาวเกินไปเมื่อเทียบกับขากรรไกรบน) และมีความเสี่ยง 19.20 เท่าต่อภาวะทางเดินหายใจอุดกั้น brachycephalic (ซึ่งอาจนำไปสู่ปัญหาการหายใจรุนแรง) เมื่อเทียบกับสุนัขตัวอื่นๆ .