เมื่อมหาสมุทรร้อนขึ้น นักล่าที่หิวโหยก็เข้ามาควบคุม

Gail Ashton ผู้เขียนนำรายงานและนักชีววิทยาทางทะเลแห่งศูนย์วิจัยสิ่งแวดล้อมสมิธโซเนียน (SERC) กล่าวว่า "ต้องใช้เวลาหลายพันปีกว่าจะมาถึงสถานะนี้ และทันใดนั้น เราก็เพิ่มอุณหภูมิในอัตราที่สูงขึ้นมาก" . "และเราไม่รู้จริงๆถึงผลกระทบของอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น" การวิจัยที่ผ่านมาบอกเป็นนัยว่าสัตว์นักล่ามีความว่องไวมากกว่าในเขตร้อน เนื่องจากอุณหภูมิที่สูงขึ้นมีแนวโน้มที่จะเพิ่มเมแทบอลิซึมของสัตว์ แต่หลักฐานเชิงประจักษ์จากการศึกษาขนาดเล็กมีความขัดแย้งกัน และมีงานวิจัยเพียงไม่กี่ชิ้นที่พยายามตอบคำถามสำคัญว่าชุมชนเหยื่อตอบสนองต่อแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นอย่างไร ซึ่งอาจคาดเดาได้ว่ามหาสมุทรที่อุ่นขึ้นในอนาคตจะมีลักษณะอย่างไร Emmett Duffy ผู้เขียนร่วม ผู้อำนวยการหอดูดาวโลกทางทะเลแห่งสมิธโซเนียน กล่าวว่า "น้ำที่อุ่นขึ้นมีแนวโน้มที่จะเอื้ออำนวยต่อสัตว์ที่อยู่สูงในห่วงโซ่อาหาร ซึ่งจะตื่นตัวมากขึ้นและต้องการอาหารมากขึ้น และเหยื่อของพวกมันจะเป็นผู้จ่ายค่ากิจกรรมที่เพิ่มขึ้นนั้น" เครือข่าย (MarineGEO) "สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าทะเลที่ร้อนขึ้นอาจเห็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตของแหล่งที่อยู่อาศัยใต้ทะเลที่อ่อนไหว" ติดตามการปล้นสะดมจากขั้วโลกหนึ่งไปยังอีกขั้วโลกหนึ่ง การศึกษาใหม่นี้เป็นหนึ่งในมุมมองที่ใหญ่ที่สุดจนถึงปัจจุบัน ทีมงานระหว่างประเทศที่นำโดย Smithsonian และ Temple University ได้ประสานงานกับพันธมิตรในพื้นที่ 36 แห่ง ซึ่งวิ่งเลียบชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกและแปซิฟิกของทวีปอเมริกา ไซต์ครอบคลุมตั้งแต่อลาสก้าทางตอนเหนือไปจนถึง Tierra de Fuego ที่ปลายสุดของอเมริกาใต้ ในแต่ละพื้นที่ นักวิจัยทำการทดลองสามครั้งเหมือนกันกับสัตว์ผู้ล่าและเหยื่อ สำหรับการทดลองครั้งแรก พวกเขาติดตามกิจกรรมของนักล่าโดยรวมโดยใช้ "squid pops" ปลาหมึกป๊อปออกแบบโดยดัฟฟี่และทีม MarineGEO คล้ายกับเค้กป๊อปที่ร้านกาแฟ นักวิทยาศาสตร์ติดปลาหมึกแห้ง 1 ชิ้น ซึ่งเป็นเหยื่อมาตรฐานที่ใช้ได้ทุกที่ แล้วปล่อยไว้ใต้น้ำเพื่อดึงดูดปลา หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป นักวิทยาศาสตร์ได้ตรวจสอบเพื่อดูว่าปลาหมึกถูกกินไปกี่ชิ้นแล้ว ผลลัพธ์ยืนยันข้อสงสัยของพวกเขา: ในพื้นที่ที่อุ่นขึ้น การปล้นสะดมรุนแรงกว่า ในน้ำที่เย็นกว่า (ต่ำกว่า 68 องศาฟาเรนไฮต์) การปล้นสะดมลดลงจนใกล้เป็นศูนย์ Amy Freestone ผู้เขียนร่วมและรองศาสตราจารย์ด้านชีววิทยาแห่ง Temple University กล่าวว่า "เกณฑ์อุณหภูมินี้แสดงถึงจุดเปลี่ยนทางนิเวศวิทยาในระบบนิเวศทางทะเลชายฝั่งเหล่านี้ ซึ่งสูงกว่าระดับความเข้มข้นของการปล้นสะดมที่เพิ่มขึ้น" "ด้วยการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ น้ำทะเลบริเวณชายฝั่งจะเกินจุดเปลี่ยนนี้ หรืออุ่นขึ้นกว่าเดิม ซึ่งจะเปลี่ยนแปลงการทำงานของระบบนิเวศโดยพื้นฐาน" ชีวิตในทะเลที่หิวกระหาย แต่สิ่งนี้ไม่ได้ตอบคำถามเร่งด่วน: มหาสมุทรที่ร้อนขึ้นและหิวโหยจะมีความหมายอะไรต่อชีวิตที่เหลือในสายใยอาหาร? ด้วยเหตุนี้ นักวิจัยจึงหันมาทำการทดลองสองครั้งล่าสุด พวกเขาดูปลาที่ไม่มีกระดูกสันหลังที่อยู่นิ่งๆ ใต้น้ำ เช่น ทูนิเคทและไบรโอซัว เพื่อดูว่าสัตว์นักล่าจะส่งผลต่อการเติบโตและความอุดมสมบูรณ์ของพวกมันอย่างไร ในการทดลองครั้งหนึ่ง พวกเขาเฝ้าดูเหยื่อตั้งรกรากและเติบโตบนแผงพลาสติกใต้น้ำเป็นเวลาสามเดือน บางกรงมีกรงป้องกันสัตว์นักล่า ในขณะที่บางกรงเปิดทิ้งไว้และมีความเสี่ยง ในการทดลองขั้นสุดท้าย พวกเขาวางกรงป้องกันไว้รอบๆ เหยื่อใต้น้ำ ทั้งหมดเป็นเวลา 10 สัปดาห์ จากนั้นแยกกรงเหยื่อครึ่งหนึ่งออกเป็นเวลาอีกสองสัปดาห์ ในน่านน้ำที่ร้อนกว่านั้น ความอยากอาหารที่หิวโหยของนักล่าได้ทิ้งร่องรอยที่เกินขนาดไว้ในชุมชนของเหยื่อ มวลชีวภาพของเหยื่อทั้งหมดจมดิ่งลงในเขตร้อนเมื่อเหยื่อไม่ได้รับการป้องกัน แต่ในเขตที่หนาวที่สุด การปล่อยให้เหยื่อถูกเปิดเผยหรือได้รับการปกป้องแทบไม่ต่างกันเลย บ่งบอกว่าผู้ล่าไม่ได้เป็นภัยคุกคามมากนัก Mark Torchin ผู้เขียนร่วมและนักนิเวศวิทยาทางทะเลของสถาบันวิจัยเขตร้อนสมิธโซเนียนในปานามากล่าวว่า "เรารู้จากงานก่อนหน้านี้ในปานามาว่าการปล้นสะดมในเขตเขตร้อนอาจรุนแรง" "อย่างไรก็ตาม การทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงานของเราทั่วอเมริกาทำให้เราสามารถทดสอบภาพรวมของสิ่งนี้และประเมินว่าผลกระทบของการปล้นสะดมเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรในสภาพแวดล้อมที่หนาวเย็น" ประเภทของสิ่งมีชีวิตที่เป็นเหยื่อเปลี่ยนไปตามการเข้าถึงของนักล่าเช่นกัน ผู้ล่าชอบกินเสื้อทูนิเคทรูปขวด ("เพรียงหัวหอมทะเล") โดดเดี่ยว ดังนั้นเหยื่อเหล่านั้นจึงสูญเสียครั้งใหญ่ในเขตร้อนเมื่อปล่อยทิ้งไว้โดยไม่มีการป้องกัน ในขณะเดียวกัน ไบรโอซัว ("สัตว์จำพวกตะไคร่น้ำ") ที่เกาะอยู่ก็เติบโตในพื้นที่ว่างใหม่เนื่องจากปลาส่วนใหญ่ทิ้งพวกมันไว้ตามลำพัง ทูนิเคตเดี่ยวๆ กรองน้ำและเสนอซอกและซอกเล็กๆ ให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ตั้งถิ่นฐาน ซึ่งเป็นหน้าที่สำคัญสองประการที่ไบรโอซัวไม่ทำเช่นกัน แต่พวกเขาเสนอเพียงตัวอย่างหนึ่งของการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมนักล่าที่สามารถเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศได้เมื่อระบบนิเวศที่เย็นกว่าร้อนขึ้น Greg Ruiz ผู้เขียนร่วม หัวหน้าห้องวิจัย Marine Invasions Research Lab ของ SERC กล่าวว่า "ในขณะที่การปล้นสะดมเปลี่ยนไป บางชนิดจะเป็นผู้ชนะและบางชนิดจะเป็นผู้แพ้" “บางคนจะได้รับการปกป้อง คนอื่น ๆ จะอ่อนแอ แต่เราไม่รู้แน่ชัดว่ามันจะออกมาเป็นอย่างไร” ในขณะเดียวกัน สิ่งที่จะเกิดขึ้นที่เส้นศูนย์สูตร ซึ่งอุณหภูมิอาจสูงขึ้นกว่าที่นักวิทยาศาสตร์มองเห็นได้ในปัจจุบัน ยังคงเป็นปริศนายิ่งกว่า “เราไม่รู้จริง ๆ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในเขตร้อน เพราะเราไม่มีข้อมูลจากอุณหภูมิที่ร้อนกว่านั้น” แอชตันกล่าว