'ขยะ' ในมหาสมุทรมีขนาดไม่ใหญ่เท่ากับที่ปรากฎในสื่อ

การกล่าวอ้างเพิ่มเติมว่ามหาสมุทรเต็มไปด้วยพลาสติกมากกว่าแพลงก์ตอน และการที่แผ่นดังกล่าวเพิ่มขึ้นสิบเท่าในแต่ละทศวรรษนับตั้งแต่ปี 1950 ก็ทำให้เข้าใจผิดพอๆ กัน Angelicque "Angel" White ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านสมุทรศาสตร์แห่งรัฐโอเรกอนชี้ “ไม่ต้องสงสัยเลยว่าปริมาณพลาสติกในมหาสมุทรของโลกกำลังเป็นปัญหา แต่การกล่าวเกินจริงแบบนี้ทำลายความน่าเชื่อถือของนักวิทยาศาสตร์” ไวท์กล่าว "เรามีข้อมูลที่ช่วยให้เราประเมินได้อย่างสมเหตุสมผล เราไม่ต้องการอติพจน์ เมื่อพิจารณาจากความเข้มข้นของพลาสติกที่สังเกตได้ในแปซิฟิกเหนือ การระบุว่าพลาสติกมีน้ำหนักมากกว่าแพลงก์ตอนหรือเราสังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณนั้นไม่ถูกต้อง ในพลาสติก" White ได้สำรวจวรรณกรรมที่ตีพิมพ์และเข้าร่วมหนึ่งในการสำรวจไม่กี่แห่งที่มุ่งทำความเข้าใจเกี่ยวกับ ขยะ พลาสติกที่มีอยู่มากมายและผลกระทบที่เกี่ยวข้องของพลาสติกต่อชุมชนจุลินทรีย์ การสำรวจครั้งนั้นเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยที่ได้รับทุนสนับสนุนจากมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติผ่าน C-MORE ศูนย์สมุทรศาสตร์จุลินทรีย์: การวิจัยและการศึกษา ( http://cmore.soest.hawaii.edu/ ) จากการศึกษาพบว่า หากคุณดูที่พื้นที่จริงของตัวพลาสติกเอง แทนที่จะดูวงแหวนรอบกึ่งเขตร้อนของแปซิฟิกเหนือทั้งหมด แผ่นพลาสติกที่ "เหนียว" ตามสมมุติฐานจะมีขนาดน้อยกว่า 1 เปอร์เซ็นต์ของขนาดทางภูมิศาสตร์ของรัฐเท็กซัส “จำนวนพลาสติกที่มีอยู่นั้นไม่สำคัญเลย” ไวท์กล่าว "แต่การใช้ความเข้มข้นสูงสุดเท่าที่เคยมีรายงานโดยนักวิทยาศาสตร์ทำให้เกิดแผ่นแปะที่มีขนาดเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ของรัฐเท็กซัส ไม่ใช่สองเท่าของขนาด" อีกวิธีหนึ่งในการดูคือ การเปรียบเทียบปริมาณพลาสติกที่พบกับปริมาณน้ำที่พบพลาสติก “ถ้าเรากรองพื้นที่ผิวของมหาสมุทรให้เทียบเท่ากับสนามฟุตบอลในน่านน้ำที่มีพลาสติก (พลาสติก) เข้มข้นที่สุดเท่าที่เคยมีการบันทึกมา” เธอกล่าว “ปริมาณพลาสติกที่กู้คืนได้จะไม่ขยายไปถึงเส้นขนาด 1 นิ้วด้วยซ้ำ” " การวิจัยล่าสุดโดยนักวิทยาศาสตร์ที่ Woods Hole Oceanographic Institution พบว่าปริมาณพลาสติก อย่างน้อยในมหาสมุทรแอตแลนติก ไม่เพิ่มขึ้นตั้งแต่กลางทศวรรษ 1980 แม้ว่าจะมีการผลิตและการบริโภควัสดุที่ทำจากพลาสติกมากขึ้นก็ตาม เธอชี้ให้เห็น "เราทำได้ดีกว่านี้หรือไม่ในการป้องกันไม่ให้พลาสติกลงสู่มหาสมุทร" ไวท์กล่าว. "พลาสติกจะจมลงสู่ผิวน้ำมากขึ้นหรือไม่ หรือมีการย่อยสลายอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือไม่ เราไม่รู้ แต่ข้อมูลในมือไม่ได้บ่งชี้ว่า 'แผ่นพลาสติก' มีขนาดเพิ่มขึ้น นี่เป็นปัญหาอย่างแน่นอน ข้อสรุปที่คาดไม่ถึง แต่ส่วนหนึ่งอาจสะท้อนความแปรปรวนเชิงพื้นที่และเชิงเวลาของความเข้มข้นของพลาสติกในมหาสมุทรและจำนวนตัวอย่างที่จำกัด” คำพูดเกินจริงเกี่ยวกับแผ่นแปะพลาสติกที่แพร่หลายในสื่อต่างๆ ยกให้ไวท์ ผู้ซึ่งกล่าวว่าการพูดเกินจริงดังกล่าวสามารถทำให้เกิดรอยร้าวระหว่างสาธารณชนและชุมชนวิทยาศาสตร์ คำกล่าวอ้างเมื่อเร็วๆ นี้ว่าขยะมีความลึกพอๆ กับความสูงของสะพานโกลเดนเกตนั้นไม่มีมูลความจริงเลย เธอกล่าว "พลาสติกส่วนใหญ่จมหรือลอย" ไวท์ชี้ให้เห็น "พลาสติกไม่น่าจะกระจายทั่วถึง 100 ฟุตบนสุดของเสาน้ำ" ไวท์กล่าวว่ามีความสนใจเพิ่มมากขึ้นในการกำจัดพลาสติกออกจากมหาสมุทร แต่ความพยายามดังกล่าวจะมีค่าใช้จ่ายสูง ไม่มีประสิทธิภาพ และอาจส่งผลที่คาดไม่ถึง เป็นเรื่องยาก ตัวอย่างเช่น การ "จับ" และกำจัดอนุภาคพลาสติกออกจากน้ำทะเลโดยไม่กำจัดแพลงก์ตอนพืช แพลงก์ตอนสัตว์ และสัตว์น้ำขนาดเล็กที่อาศัยอยู่บนผิวน้ำโดยไม่ตั้งใจ "สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กเหล่านี้เป็นหัวใจของมหาสมุทร" เธอกล่าว "พวกมันเป็นรากฐานของห่วงโซ่อาหารในมหาสมุทรที่ดีต่อสุขภาพ และมีอยู่มากมายมหาศาลมากกว่าเศษพลาสติก" ความสัมพันธ์ระหว่างจุลินทรีย์และพลาสติกเป็นสิ่งที่ดึงดูดให้ White และเพื่อนร่วมงาน C-MORE ของเธอทำการวิเคราะห์ตั้งแต่แรก ในระหว่างการสำรวจเมื่อเร็วๆ นี้ พวกเขาค้นพบว่าจุลินทรีย์ที่สังเคราะห์แสงได้เจริญเติบโตบนอนุภาคพลาสติกหลายชนิด ซึ่งในสาระสำคัญเป็นการยืนยันว่าพลาสติกเป็นอสังหาริมทรัพย์ที่สำคัญสำหรับจุลินทรีย์บางชนิด ไวท์ยังตั้งข้อสังเกตอีกว่า แม้ว่าพลาสติกอาจมีประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตบางชนิด แต่ก็อาจเป็นพิษได้เช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นที่ทราบกันดีว่าเศษพลาสติกสามารถดูดซับสารพิษเช่น PCB “ในแง่หนึ่ง พลาสติกเหล่านี้อาจช่วยกำจัดสารพิษออกจากน้ำได้” เธอกล่าว "ในทางกลับกัน อนุภาคสารพิษชนิดเดียวกันนี้อาจถูกกินโดยปลาและนกทะเล เห็นได้ชัดว่าพลาสติกไม่ได้อยู่ในมหาสมุทร"