การละลายน้ำแข็งถาวรสามารถเร่งภาวะโลกร้อนได้

การละลายของเพอร์มาฟรอสต์ในแถบอาร์กติกอาจปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากปริมาณคาร์บอนที่สะสมไว้ก่อนหน้านี้ ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน นั่นเป็นผลจากการศึกษาที่จัดทำโดยทีมนักธรณีวิทยาที่นำโดยศาสตราจารย์ ดร. Janet Rethemeyer จากสถาบันธรณีวิทยาและแร่วิทยาแห่งมหาวิทยาลัยโคโลญจน์ ร่วมกับเพื่อนร่วมงานจากมหาวิทยาลัยฮัมบูร์กและศูนย์ Helmholtz Center Potsdam -- GFZ German Research Center for ธรณีศาสตร์. ในไซบีเรียอาร์กติก ทีมวิจัยได้ระบุต้นกำเนิดของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยออกมาจากชั้นเยือกแข็งที่แห้งแล้งซึ่งมีอายุนับพันปี การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศโลกทำให้อุณหภูมิสูงขึ้นอย่างรวดเร็วโดยเฉพาะในแถบอาร์กติก เหนือสิ่งอื่นใด อุณหภูมิที่สูงขึ้นทำให้ดินเพอร์มาฟรอสต์ซึ่งถูกแช่แข็งมานานนับพันปีละลายมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่เรียกว่า 'เยโดมา' เพอร์มาฟรอสต์ ซึ่งแพร่หลายในพื้นที่ที่ไม่มีแผ่นน้ำแข็งปกคลุมในช่วงยุคน้ำแข็งล่าสุด เยโดมาประกอบด้วยน้ำแข็งมากถึง 80 เปอร์เซ็นต์ จึงเรียกอีกอย่างว่า ไอซ์คอมเพล็กซ์ น้ำแข็งที่พื้นสามารถละลายอย่างกะทันหัน ทำให้ชั้นหินยุบตัวและสึกกร่อน กระบวนการดังกล่าวเรียกว่าเทอร์โมคาร์สต์ ทำให้คาร์บอนที่ก่อนหน้านี้ถูกกักเก็บไว้ในพื้นที่แช่แข็งสามารถเข้าถึงจุลินทรีย์ได้ ซึ่งจะย่อยสลายและปล่อยเป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และมีเทน การปล่อยก๊าซเรือนกระจกทำให้โลกร้อนขึ้น ซึ่งเรียกว่าเพอร์มาฟรอสต์-คาร์บอนฟีดแบ็ก ภาวะโลกร้อน จนถึงขณะนี้ยังคงมีความไม่แน่นอนอยู่มากเกี่ยวกับปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในอนาคต เหนือสิ่งอื่นใด ยังไม่เป็นที่ชัดเจนว่าคาร์บอนโบราณที่ถูกแช่แข็งในชั้นดินเยือกแข็งเป็นเวลาหลายพันปีสามารถย่อยสลายได้ดีเพียงใด เพื่อหาคำตอบ ทีมวิจัยได้เก็บตัวอย่างก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่สถานที่ตรวจสอบในไซบีเรียในแม่น้ำ Lena โดยใช้อุปกรณ์ที่ออกแบบมาเป็นพิเศษ ซึ่งก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สามารถกักเก็บไว้ในที่มิดชิดและขนส่งได้เป็นระยะเวลานาน นี่เป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากการขนส่งที่ยาวนานไปยังประเทศเยอรมนี ย้อนกลับไปที่เมืองโคโลญจน์ นักวิจัยได้ทำการหาอายุของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ด้วยวิธีเรดิโอคาร์บอน นอกจากนี้ยังวิเคราะห์ไอโซโทปของคาร์บอนที่ไม่มีกัมมันตภาพรังสี จากนั้นใช้พารามิเตอร์ทั้งสองเพื่อคำนวณว่าอายุน้อยและอายุน้อย ตลอดจนคาร์บอนอินทรีย์และอนินทรีย์ที่ถูกย่อยสลายในชั้นเพอร์มาฟรอสต์ที่ละลาย