จากนโยบายป่าไม้ในยุคอาณานิคมของฝรั่งเศสในทศวรรษที่ 1800

การพรรณนาถึงทะเลทรายในฐานะภัยคุกคามที่คืบหน้าซึ่งมีอำนาจเหนือผืนดินอันอุดมสมบูรณ์ซึ่ง เกิดขึ้น จากนโยบายป่าไม้ในยุคอาณานิคมของฝรั่งเศสในทศวรรษที่ 1800 และใช้เพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับการยึดครองที่ดินในนามของการอนุรักษ์ ทะเลทราย ทะเลทรายเคยถูกจินตนาการว่าเคยเขียวชอุ่ม ต้องการ "การปลูกป่า" ตัวแทนอาณานิคมส่งเสริมการปลูกต้นไม้ที่จะเพิ่ม "ป่าปกคลุม" ในระดับที่จำเป็นสำหรับประเทศที่ได้รับการพิจารณาว่า "อารยะ" ผู้ตั้งถิ่นฐานยอมรับแนวคิดที่ว่าสภาพทะเลทรายและความแห้งแล้งเป็นการลงโทษจากสวรรค์ การปลูกต้นไม้เป็นวิธีดึงดูดฝน